Bola v pohode. Nie, bola divna. Nejak zoskaredela. Ale oči - tie mala stale pekne. Aj usmev mala uzasny. Vlastne, cela bola krasna. No, az na vlasy, tie mala riadne znicene. Ale - v podstate jej celkom pristali. Hm, bola ina...
Nemam ju rad. Vadi mi jej pritomnost. Somarina. Nevadi. Stale ju mam rad. Ale to je vsetko. Nic viac, nic menej. Hm. No to nie je take iste. Asi k nej citim nieco viac. Lubim ju. No - moment. Tak to tiez nie je celkom pravda. Nelubim ju. Jasne, ze ju nelubim. Vsaj ja ju nenavadim!
Kaslem na nu. Uz ma vobec nezaujima. Len dufam, ze je a bude v pohode. Hm, cize ma zaujima. Urcite k nej necitim lahostajnost. Kto vie, ako sa ma? Ako sa citi? O com asi rozmysla? Aj ked - v podstate mi to moze byt jedno. Je mi to fuk.
Kaslem na nu! Nekaslem! Lubim ju! Nelubim! Chcem byt s nou. Nie! Nechcem ju vidiet!
Joj! Idem spat.
Tak!
Komentáre
tvoj vnutorny boj?
hmm, tak to byva, treba to prekonat, vyrovnat sa s tym, ze isti ludia nam nie su a nebudu lahostajni
to lulla
eMIeRO